Met grote sprongen hielt ze Gypsy bij. Ze renden nu al een tijdje, maar zo te zien had geen van bijde daar last van. Gypsy had zo te zien een goed uithoudings vermogen, en dat had zij ook. In de verte zag ze al een paar grotten op duiken. Ze keek naar Gypsy, of zij het ook gezien had. Maar zij zou waarschijnlijk gewoon weten dat de grotten daar waren. In de verre sneeuw vormde zich een tornado, en Sylver keek er met grote ogen naar. "G-Gypsy?" zei ze stotterend. Meteen zag ze beelden van haar moeder voor zich, die mee getrokken werdt door de allesverwoestende tornado. Ze gromde zacht en hielt de wervelwind goed in de gaten. No way dat zij dichterbij kwam dan nodig!
-Flut, maar Gypsy dus!-
